สถาบันวิปัสสนาธุระ มจร

การนอนกำหนด

นอน

การนอนกำหนด
 
ก. หลักการปฏิบัติ
สะยาโน วา สะยาโนมหีติ ปะชานาติ.
นอนอยู่ก็กำหนดรู้ว่า ข้าพเจ้านอนอยู่
*
ข. วิธีการปฏิบัติ
๑.มีสติสัมปชัญญะกำหนดรู้ในอาการเคลื่อนไหวของร่างกาย
๒. ขณะเอนกายลง เพื่อจะนอนพึงกำหนดว่า เอนหนอ ๆ ๆ
๓. ขณะที่ข้อศอก ตะโพก แผ่นหลัง
ศีรษะหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายสัมผัสพื้น พึงกำหนดทันทีว่า ถูกหนอๆ ๆ
๔. ขณะที่นอนแบบตะแคงขวาหรือหงายขนานราบกับพื้นพึงกำหนดไว้ในใจว่า นอนหนอๆ

๕. เมื่อนอนลงไปเรียบร้อยแล้ว พึงหลับตาและเริ่มกำหนดคือเอาจิตไปจดจ่อที่อาการเคลื่อนไหว ขึ้นลงของท้องขณะท้องพองขึ้น กำหนด ว่า พองหนอๆ ๆขณะใดท้องแฟบลงกำหนดว่ายุบหนอ
ขณะใดท้องพองขึ้นก็กำหนดว่า พองหนอหรือกำหนด นอนหนอ ถูกหนอ ตามควรแก่สภาวะ หรือระยะนั้นๆ จนกระทั่งหลับไปอย่างมีสติ เมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้น จึงเริ่มต้นการกำหนดอย่างต่อเนื่องต่อไป
*
ค.สิ่งที่พึงเว้นขณะกำหนดอาการนอน
๑.นอนลืมตาหรือพยายามใช้จิตเพื่อเพ่งดูสัณฐานบัญญัติ
๒. คอยจดจ้องดูว่าจะหลับขณะที่พองหรือยุบ (จะทำให้กังวลมาก)
๓. พลิกหรือขยับตัวไปๆ มาๆ บ่อยมากเกินไป
๔.บังคับลมหายใจเข้าเพื่อกำหนดพอง บังคับลมหายใจออกเพื่อกำหนดยุบ เพราะอาจเกิดอาการเหนื่อยหอบได้ หรืออาจเป็นสาเหตุทำให้นอนไม่หลับ เกิดอาการอ่อนเพลียและเป็นอุปสรรคแก่การกำหนดในวันต่อไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น